ஞாயிறு, 30 ஜூன், 2019

ஸ்ரீ திரிபுர ரகசியம் (பாகம் - 1)


ஓம் தத் சத்

ஸ்ரீ திரிபுர ரகசியம்
(ஞான காண்டம்)



முன்னுரை

     இந்த அரிய நூலானது, சம்ஸார சமுத்திரத்தில் மூழ்கி இருக்கின்ற மனிதர்களை அவர்களது பிறப்பு, இறப்பு என்கின்ற துக்கத்திலிருந்து மீட்டெடுக்கும் பொருட்டு, ஹரிதாயனர் என்ற மகரிஷியால் நாரதருக்கு உபதேசிக்கப்பட்ட திரிபுரையின் மாகாத்மியத்தை வடமொழியில் இருந்து தமிழில் திருச்செந்தூரை சேர்ந்த திரு. வி. ஆர். சுப்பிரமண்ய அய்யர் அவர்களின் அரிய முயற்சியானால் அனைவரும் படித்து அறிந்து கொள்ள முடிந்தது. இந்த நூலிலே மனிதனாக பிறந்தவன் அடையத்தக்க பரம புருஷார்த்தத்திற்கு சாதனமாக விளங்கும் முதற்சாதனமான பரா பக்தியை செய்வது பற்றியும், அவ்வாறு, உண்மையான பக்தியை செய்பவனும், அவன் பக்தி செய்யப்படுகின்ற வஸ்துவும் என இரண்டையும் ஒன்றாக்கும் சங்கமமே சரணாகதி, அனுக்கிரஹம் என்று எடுத்துக்கூற, சாதுக்களின் சங்கமத்தை உண்டாக்கிக் கொள்ள வேண்டும், அப்படிப்பட்ட சத்துக்களின் சங்கமமே சத்சங்கம் என்பதை அறிந்து, அவர்களின் திருவாய் வழியாக விசாரம் மேற்கொண்டு, அவர்கள் கூறுவதை (சிரவணம்) கேட்டு, சிந்தனை (மனனம்) செய்து,   பக்குவிகளாக மாறிய ஜிஞ்ஞாஸுகளை அந்த அறிவில் நிலைப்பெற்று நிற்கின்ற (நிதித்யாசனம்) அனுபவத்திற்கு அழைத்துச் செல்வதே, ஸ்ரீ திரிபுர ரகசியம் என்ற மிக உயர்ந்த, உன்னதமான வழி என்று அந்த ஞானத்தைப் பற்றி இங்கு போதிக்கப்படுகின்றது.





இந்த நூலில் பத்து அத்தியாயங்களில் சத்சங்க மகாத்மியத்தை விளக்கும் பொருட்டு, ஹேமசூடோ பாக்கியானமும், ஜகத்தின் உண்மையை விளக்கச் சைலலோகாக்கியான மென்று மூன்று அத்தியாயங்களும், ரிஷிகளுக்கு சாக்ஷாத் வித்யாதேவியே பிரத்யக்ஷமாகி அருளிய வித்யாகீதை என்ற ஓர் அத்தியாயமும், ஞானிகளது பெருமைகளை விவரிக்கும் ராக்ஷஸோ பாக்கியானம் என்ற ஒரு அத்தியாயமும், இது போன்று மற்ற நான்கு அத்தியாயங்களும் சேர்ந்து மொத்தம் இருபத்தி இரண்டு அத்தியாயங்கள் அடங்கியுள்ளன. இந்த ஸ்ரீ திரிபுர ரகசியம் 12000 சுலோகங்களை கொண்டதாக இருக்கின்றது.

இந்த நூலிற்கு வடமொழியில் தாத்பர்ய தீபிகா என்ற வியாக்கியானமும், ஸ்ரீநிவாஸ பண்டிதர் வட மொழியில் இயற்றியுள்ள வியாக்கினத்திலிருந்து சில குறிப்புகளும், மூல நூலான சமஸ்கிருதத்திலிருந்து திரு. வி. ஆர். சுப்பிரமண்ய அய்யர் அவர்களின் தமிழ் மொழிப்பெயர்ப்பாக வெளிவந்த நூலிலிருந்தும் பல பகுதிகளை இதில் சேர்த்துக்கொண்டும் இந்த நூல் ஜிக்ஞாஸுகளுக்காகவே தற்போதைய எளிய தமிழில் கொடுக்கப்படுகின்றது. இதற்கு முந்தைய பல நூல்கள் பல மஹான்களின் கடின முயற்சியினால் தமிழில் கொடுக்கப்பட்டிருந்தாலும், அவைகள் பெரும்பாலும் தமிழோடு வடமொழியும் கலந்த மணிப்பிரவாள நடையில் எழுதப்பட்டுள்ளது. ஆதலால், தற்போதைய தமிழ் மொழியில் பரிச்சயம் உள்ளவர்கள் அந்த பழமையான மணிப்பிரவாள நடையில் எழுதப்பட்ட தமிழ் நூலை கற்பது சிரமாக இருக்கும் என்று கருதி எளிய தமிழில் கொடுக்க ஈஸ்வர சங்கல்பம் வெளிப்பட்டுள்ளது.

இந்த ஸ்ரீ திரிபுர ரகசியம் என்ற நூலின் விசயங்கள் பெரும்பாலும் ஆகமசாஸ்திரத்தை அனுசரித்து கொடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. அவற்றில் முக்கியமானவை விவர்த்த வாதம் என்பதாகும்.  

பிரம்மம்தான் மாயா சக்தியால் இத்தனை படைப்புக்களை படைத்தது போன்று வேஷம் போட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. பரமாத்மா ஜகத்தாகப் பரிணமித்தது, அதாவது, பிரம்மம் இந்த உலகமாக மாறியது என்பதை - பால் தயிராக மாறியது போன்று, என்று கூறினால் அது தவறு. காரணம், அப்படிக்கூறினால், பால் தயிராக மாறிய பின்பு, தயிர் மட்டும்தான் இருக்குமே தவிர பால் அங்கு இருக்காது.

இதுபோன்று, பரமாத்மா உலகமாக பரிணமித்த பின்பு, அவர் அங்கு இல்லாமல் போய் விட்டார் என்றால் அதுவும் மிகப்பெரிய தவறாகப் போய்விடும். அதனால், பரிணாமம் என்பது ஏற்பதற்கு இல்லை. பரமாத்மா தான் தானாக சுத்த ஞான ஸ்வரூபமாக ஒரு பக்கம் இருந்துகொண்டே, மற்றொரு பக்கம் மாயையால் ஜீவ - ஜகத்துக்களாகத் தோன்றுகிறார்.

இதெல்லாம் ஒரே சத்வஸ்துவின் தோற்றம் மட்டுமே ஆகும். அதாவது, அந்த வஸ்து போடும் வேஷம்தான்! உதாரணமாக, ஒருவன் ஒரு வேஷத்தை போட்டுக் கொள்கின்றான் என்றால், அவன் அவனாக இல்லாமல் போய் விடுகின்றானா என்ன? அதுபோன்றுதான், இந்த பிரபஞ்சத்தோற்றமே பிரம்மத்தின் வேஷம், கண்கட்டு வித்தை! அது எத்தனை விதமான வேஷங்களைப் போட்டாலும், பாதிக்கப்படாமல் அது அதுவாகவே (சத்வஸ்து ஏகமாகவே) அப்படியே இருந்துக்கொண்டேயிருக்கிறது இதற்கு விவர்த்த வாதம் என்று பெயர்.

ஜீவத்துவம் பூரணத்தன்மை இல்லாமல் இருப்பதால், மோக்‌ஷம் என்ற பூரணத்தன்மையை அடையவேண்டும் என்பதுவும், வேறுபாட்டுடன் கூடிய ஞானமே அஞ்ஞானம் என்றும், அது மாயையின் காரியம் என்றும், மாயை பிரம்மத்தினுடைய பூரணமான சுதந்திரமென்றும் கூறப்பட்டிருக்கின்றது. மேலும், இதனில், கண்ணாடியில் தெரிகின்ற உருவமும், அதன் பிரதி பிம்பமும் பார்பதற்கு இருவர் போன்று தோன்றினாலும், உண்மையில் ஒருவனே அங்கு பிம்பமாக காணப்படுகின்றான் என்ற பிரதிபிம்ப திருஷ்டாந்தத்தை அங்கீகரித்து ஜீவ, ஈஸ்வர ஒற்றுமை விளக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்த நூலை கற்கின்றவன் ஒரு காலத்திலும் துக்கத்தில் வீழமாட்டான். பிறப்பு, இறப்பு என்ற நோயிலிருந்து விடுபடுவான். தக்க குருவானவர் சிஷ்யனுக்கு உபதேசம் செய்ததும், யுக்தி அனுபவங்கள் பொருந்தியதும், மிகவும் அரிதான உயர் ஞானத்திற்கு ஈடாக வேறு எதுவும் இல்லை என்பதுவும், இந்த நூலைக் கற்று எவனுக்கு ஞானம் உண்டாகவில்லையோ, அவனை பாக்கியம் இல்லாதவன் என்றும் கருத வேண்டும்.

மேலும், அப்படிப்பட்டவனுக்கு சாக்‌ஷாத் பரமசிவனே பிரத்யக்ஷமாக தோன்றி உபதேசம் செய்தாலும் அவனுக்கு ஞானம் உண்டாகாது. காரணம் அவ்வளவு மகிமை பொருந்திய ஞான காண்டத்தை ஹரிதாயனர் என்ற மகரிஷி அதி அற்புதமாக நாரதருக்கு உபதேசம் செய்கின்றார். இந்த திரிபுரா ரகசியம் என்ற நூலை ஹரிதாயன ஸம்ஹிதா என்றும் கூறப்படுவதுண்டு.


திரிபுர ரகசியம் தோன்றிய வரலாறு:

திரிபுர ரகசியம் ஆதியில் பரமேஸ்வரனால் மகாவிஷ்ணுவிற்கும், விஷ்ணுவால் பிரம்மாவிற்கும் உபதேசிக்கப்பட்டது.

பின்னர் மகாவிஷ்ணு ஸ்ரீ தத்தாத்ரேயராக அவதரித்து இந்த ரகசியத்தை பரசுராமருக்கு அருளினார். குருவாகிய ஸ்ரீ தத்தாத்ரேயர் தன் சிஷ்யரான பரசுராமருடைய தேகாத்ம புத்தியை நீக்கி சகஜ ஞான நிலையை அடையும் வழியைப் படிப்படியாகக் கதைகள் மற்றும் உருவகங்கள் மூலம் விளக்குவதே இந்நூலின் சாராம்சமாகும்.

அதன் பிறகு, பரசுராமர் ஹரிதாயனருக்கு உபதேசித்து, ஹரிதாயனரால் மக்கள் அனைவரும் பயன்பெறும் வகையில் இந்த ஸ்ரீ திரிபுர ரகசியம் உருவாகவேண்டும் என்பது ஈஸ்வர சங்கல்பமாக அமைந்தது.

இதை அறிந்த நாரதர் ஹரிதாயனர் முன் தோன்றி தான் பிரம்ம லோகத்தில் மார்க்கண்டேய ரிஷி பிரம்மாவிடம் பரம ரகசியத்தை விளக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டதற்கு, பிரம்மாவும் அந்த ரகசியம் பூ உலகில் ஹரிதாயனரால் ஒரு இதிகாசமாக உருவாக்கப்படும் என்று கூறினார். இதை அறிந்த நான் அந்த ரகசியத்தை தங்கள் வாயிலாக அறிய ஆவலுடன் உங்களிடமிருந்து கேட்க வந்தேன் என்றார்.

பரசுராமரிடம் இருந்து தான் பெற்ற உபதேசத்தை எழுதக்கூடிய திறமை தனக்கு இல்லையென்று தனது இயலாமையை ஹரிதாயனர் நாரதருக்குத் தெரிவித்தார்.

உடனே நாரதர் பிரம்மாவைத் தியானிக்க, பிரம்மா அவ்விருவர்முன் தோன்றி தன்னை அழைத்த காரணத்தை வினவினார். நாரதர் விஷயத்தைக் கூற, ஹரிதாயனர் ஸ்ரீ திரிபுர ரகசியத்தை இயற்றுவதற்கு வேண்டிய சக்தியை பிரம்மா அருள் செய்தார். இவ்வாறு ஹரிதாயனர் இந்த நூலை இயற்றினார்.

ஒருவன் பலகோடி ஜென்மங்களில் செய்த புண்ணியத்தினால் மட்டுமே இந்த நூலை வாசிக்கமுடியும் என்பதுவும், அப்படி வாசித்து ஞானத்தை அடைந்தவன் இக, பர ஐஸ்வர்யங்களை விட மேலான ஐஸ்வர்யத்தை அடைவான் என்பதிலும் சிறிதும் ஐயமில்லை.

 நன்றி!

என்றும் அன்புடன்,
சுவாமி பிரபஞ்சநாதன்.

தைத்திரீய உபநிஷதம்


தைத்திரீய உபநிஷதம்
====================================

(வாழ்க்கையை வாழுங்கள்)


தைத்திரீய உபநிஷத்தின் முகவுரை:
-----------------------------------


‘வாழ்க்கை நடக்கிறது’ என்பது ஒன்று, ‘வாழ்க்கையை வாழ்வது’ என்பது வேறு. தன் போக்கில் வாழ்க்கையை வாழாமல் சிந்தித்து வாழச்சொல்கிறது தைத்திரிய உபநிஷதம்.
உடம்பு, உயிர், வானம், பூமி என்று நம்மிலும் பிரபஞ்சத்திலும் உள்ள பல விஷயங்களைச் சிந்தித்து வாழச்சொல்கின்றது. அதற்காக சுமார் 20 வகையான சிந்தனைப் பயிற்சிகளை தருகின்றது இந்த உபநிஷதம்.

உலகம், மனிதன், கடவுள் ஆகிய அடிப்படை உண்மைகளுக்கு சில தெளிவான விளக்கங்களையும், எது உண்மையான கல்வி என்பது போன்ற அற்புதமான விளக்கங்களும் இதில் உள்ளது.

இது கிருஷ்ண யஜூர் வேதத்தில் தைத்திரிய ஆரண்ய பாகத்தின் இறுதியல் இருக்கின்றது. இது மூன்று அத்தியாயங்களை (வல்லி) கொண்டது.

முதல் பகுதியில் விதவிதமன உபாஸனைகள் கூறப்பட்டிருக்கின்றது. இதற்கு சீக்ஷாவல்லி என்று பெயர். முதல் மந்திரம் சீக்ஷா என்று தொடங்குவதால் இவ்வாறு அழைக்கப்படுகின்றது. இதில் முதற் பகுதி உலகத்தை பற்றி, அதாவது நாம் உலகில் எப்படி வாழ வேண்டும் என்பதை ஆராய்கின்றது. மனிதன் என்பவன் யார் என்பதற்கான ஓர் அற்புத விளக்கத்தினை தருகின்றது.

இரண்டவது பகுதிக்கு பிரஹ்ம வல்லி என்று பெயர். இது பிரஹ்ம வித்யாவை உபதேசிக்கின்றது. அதாவது கடவுளை பற்றி சிந்திக்கின்றது. இதில் ஆனந்த ஸ்வரூபத்தை பற்றி விரிவாக உபதேசிப்பதால் இதற்கு ஆனந்தவல்லி என்றும் அழைக்கபடுகின்றது. இதில் மிகத்தெளிவாக பஞ்சகோச விவேகம் விசாரம் செய்து பிரஹ்மமானது விளக்கப்படுகின்றது.

மூன்றாவது பகுதி ப்ருகு என்று தொடங்கும் மந்திரத்தை உடையதால் இதற்கு ப்ருகுவல்லி என்று பெயர். இதில் வாழ்க்கையின் அடிப்படை பற்றிய அற்புதமான ஒரு கல்வியாக அமைகின்றது இந்த உபநிஷதம்.

மனிதன் என்பவன் யார்? அவன் சமுதாயத்தில் நல்ல அங்கத்தினனாக விளங்குவதற்கான கடமைகள் எவை, தெய்வச் சிந்தனையுடன் வாழ்வது எப்படி?, அதிக இன்பத்தை அனுபவிப்பது எப்படி? என்பவைகள் போன்ற அன்றாட வாழ்க்கை விஷயங்கள் இங்கே ஆராயப்படுகின்றன.

வாழ்க்கையை வெறுக்கவோ, வாழ்க்கையிலிருந்து விலகி ஓடவோ வேண்டாம் என்பதனை வலியுறுத்துவதுடன், இன்பமான, வளமான வாழ்க்கை வாழ்வது இறைவனின் மகிமையை வெளிப்படுத்துவதாகும் என்ற கருத்தைச் சிறப்பாக சுட்டிக்காட்டுகின்றது.

மேலும் சில தியானங்கள், பண்புகள், ஆனந்தமய வித்தை, பார்கவி - வாருணீ வித்தை என்ற இரண்டு வித்யைகள் இங்கு விளக்கப்படுகின்றன.

ஓம் தத் சத்!

மாண்டூக்ய உபநிஷதம்


மாண்டூக்ய உபநிஷதம்
===============




உபநிஷத்தைப்பற்றி: 
--------------------


எல்லா உபநிஷத்துகளிலும் மிகவும் சிறியதான இந்த உபநிஷதம் அதர்வண வேதத்தில் உள்ளது. மாண்டூகர் என்ற முனிவரால் கேட்கப்பட்டு எழுதப்பட்ட இதில் மொத்தம் பன்னிரண்டு சுலோகங்களே உள்ளன.

இருப்பது ஒன்றே என்ற இந்தக் கருத்தை ஓம் என்ற பிரணவ மந்திரத்தின் மூலம் இந்த உபநிஷதம் விளக்க முயற்சிக்கின்றது. 

அடிப்படை உண்மைகள் மூன்று. அவை உலகம், மனிதன், இறைவன்.

இந்த மூன்றும் ஒன்றே அது ஓங்காரமே என்பதின் மூலம் இந்த உபநிஷதம் சுட்டிக்காட்டுகின்றது.

நான்கு பரிமாணங்களை உடையவர்கள் நாம் என்கின்றது இந்த உபநிஷதம்.
விழிப்புநிலை, கனவுநிலை, தூக்கநிலை என்ற மூன்று நிலைகளில் நாம் மாறிமாறி சஞ்சரித்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.

வீட்டிலும், அலுவலகத்திலும், சமுதாயத்திலும் ஒருவன் வெவ்வேறு அனுபவங்களைப் பெறுகிறான். வீட்டில் அவன் கணவன், மகன், சகோதரன் என்றெல்லாம் அறியப்படுகின்றான்.

அலுவலகத்தில் அவன் ஓர் அதிகாரி, எஜமான் என இத்தனை பரிமாணங்கள் அவனுக்கு இருந்தாலும், அவன் யார்? என்றால் இத்தனை பரிமாணங்களையும் உள்ளடக்கிய ஒரு மனிதன்.

நாமும் விழிப்பு, கனவு, தூக்கம் என்ற மூன்று நிலைகளிலும் மூன்று பரிமாணங்களில் உலகத்துடன் தொடர்பு கொள்கிறோம்.

விழிப்பு நிலையில் இந்த உலகத்தினை அனுபவிப்பது நமது முதற்பரிமாணமான வைசுவானரன், கனவு நிலையில் அனுபவிப்பது தைஜஸன், தூக்க நிலையில் பிராஜ்ஞன்.

இந்த மூன்றையும் உள்ளடக்கிய மொத்தப்பரிமாணமே ஆன்மா. இது நான்காம் பரிமாணம் என்று கூறப்படுகின்றது.

இந்த ஆன்மாவே மனிதன், அதாவது நாம்.
இத்னை இந்த ஓங்கார மந்திரத்தின் வாயிலாக இந்த உப நிஷத்தில் விளக்கப்படுகிறது.

பிரம்மம் [பரம்பொருள்], ஆத்மா, ஆத்மாவின் [மனிதனின்] நான்கு நிலைகள் [உள்ளுணர்வுகள்], இவற்றைப்பற்றி ஒரு சூத்திரமாக [formula] ஒரு சொல்லைக்கூட வீணாக்காமல் சொல்கிறது.

இந்த உபநிஷத்தே அத்துவைத தத்துவத்தின் அடிப்படையாக அமைகிறது. இறுதியில் பிரம்மமும் [பரம்பொருளும்] ஆத்மாவும் ஒன்றே என்று நிறுவுகிறது.

ஆதிசங்கரரின் பரமகுருவான கௌடபாதர் இதற்கு விளக்கவுரை [காரிகை] எழுதியிருக்கிறார்.

இந்துசமயத்தின் ஒரு பெரும்பிரிவான அத்துவைத தத்துவத்தை நிலைநிறுத்த ஆதிசங்கரரின் மனத்தில் கருவாகப் பரிணமித்தது இந்த உபநிஷத்தும், கௌடபாதரின் காரிகையும்தான்.

இறைவனே நம்மில் ஆன்மாவாக நிலவுவதை உபநிஷத்தின் இரண்டாம் மந்திரம் கூறுகின்றது. அதாவது ஆன்ம நிலையில் நாமும் இறைவனும் ஒன்று என்றாகின்றது.

(மனிதன் = இறைவன்)
எனவே உலகமும் நாமும் இறைவனும் தனித்தனியானவர்கள் அல்ல, மூன்றும் ஒன்றே என்பது இந்த உபநிஷத்தின் தனிப்பெரும் கருத்தாக உள்ளது.

(உலகம் = மனிதன் = இறைவன்).

அமைதி மந்திரம்
=============

ப4த்3ரம் கர்ணேபி4: ஸ்ருணுயாம தே3வா: 
ப4த்3ரம் பஸ்’யேமாக்ஷபி4ர்யஜத்ரா: 
ஸ்த்தி2ரைரங்கை3ஸ்துஷ்டுவாம்ஸஸ்தநூபி4: 
வ்யசே’ம தேவஹிதம் யதா3யு:  
ஸ்வஸ்தி ந இந்த்3ரோ வ்ருத்3த4ஸ்ரவா:  
ஸ்வஸ்தி ந: பூஷா விஸ்’வவேதா3: 
ஸ்வஸ்தி நஸ்தார்க்ஷ்யோ அரிஷ்டநேமி: 

ஸ்வஸ்தி நோ ப்3ருஹஸ்பதிர்த3தா4து |

ஓம் சாந்தி: சாந்தி: சாந்தி: ||

தேவர்களே [தெய்வங்களே]! காதுகளால் நல்லதையே கேட்போமாக. போற்றுதலுக்கு உரியவர்களே, கண்களால் நல்லதையே பார்ப்போமாக. உறுதியான புலன்களுடன் [திட அறிவுடன்] நுணுக்கமாக [உங்களைப்] புகழ்ந்து, எவ்வளவு ஆயுள் இறைவனால் கொடுக்கப்பட்டதோ [அதை] அனுபவிப்போமாக. நிகரற்ற புகழுள்ள இந்திரனே எங்களுக்கு [கல்வி கற்பதில்] வெற்றி உண்டாகட்டும்! அனைத்தையும் அறிந்த ஆதவனே, எங்களுக்கு வெற்றி! தடையின்றிச் செல்லும் [பறக்கும்] கருடனே, எங்களுக்கு வெற்றி! பிரஹஸ்பதியே, எங்களுக்கு வெற்றி!

ஓம்! அமைதி! அமைதி!! அமைதி!!!

கட உபநிஷதம்


கட உபநிஷதம்
==================================================

(மரணத்திற்கு பின்னால்)




வேதங்கள்:
**************

உலகின் பெரும் பகுதி அறியாமை இருளில் மூழ்கி, ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தபோது பாரதத் திருநாடு ஆன்மஒளியில் விழித்தெழுந்தது. அதன் தவப் புதல்வர்களாகிய ரிஷிகள், இருளைக் கடந்து, பொன்னிறத்தில் ஒளிரும் மாபெரும் இறைவனை நான் அறிந்துகொண்டேன். அவரை அறிவதால் மட்டுமே மரணத்தை வெல்ல முடியும். வேறு எந்த வழியும் இல்லை.

(வேதாஹமேதம் புருஷம் மஹாந்தம் ஆதித்யவர்ணம் தமஸ: பரஸ்தாத் தமேவ விதித்வா திம்ருத்யுமேதி நான்ய: பந்தா வித்யதேயனாய - சுவேதாஸ்வதர உபநிஷதம், 3.8)

அழியாத அமரத்துவத்தின் குழந்தைகளே, கேளுங்கள்!

(ச்ருண்வந்து விச்வே அம்ருதஸ்ய புத்ரா சுவேதாஸ்வதர உபநிஷதம், 2.5)

என்று பூமியில் வாழ்பவர்களை மட்டுமல்ல, பிற உலகங்களில் வாழ்வோரையும் அறை கூவினர்.

குறித்து வைக்கப்பட்ட சரித்திரமோ, பாரம்பரியத்தின் மங்கிய வெளிச்சமோகூட ஊடுருவ முடியாத, காலத்தின் அந்த நீண்ட நெடுந்தொலைவில் இந்த உலகை புனிதமாக்கியபடி வாழ்ந்த அந்த ரிஷிகள் அனுபூதியில் கண்ட உண்மைகளின் தொகுப்பே வேதங்கள்.

உலகிலேயே மிகப்பழைய நூல் இந்த சிந்தனைக் கருவூலம்தான். இது எப்போது தோன்றியது என்பது ஒருவருக்கும் தெரியாது.

இக்கால ஆராய்ச்சியாளர்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் சொல்லட்டும். இது எட்டாயிரம் அல்லது ஒன்பதாயிரம் வருடங்களுக்கு முன்பு தோன்றியதாக இருக்கலாம்...... ஆனால் அன்று போலவே இன்றும் அவை புதுமை மாறாமல் இருக்கின்றன; ஏன் முன்னைவிட புதுப் பொலிவுடன் திகழ்வதாகவே கூறலாம்.

வேதங்கள் யாராலும் எழுதப்பட்டவை அல்ல. என்றென்றும் நின்று நிலவுகின்ற உண்மைகளின் தொகுப்பே வேதங்கள். புவியீர்ப்பு விதி, அது கண்டறியப்படும் முன்னரே இருந்தது. மனித இனம் முழுவதும் அதை மறந்து விட்டாலும் இருக்கும். அவ்வாறுதான் ஆன்மீக உலகின் விதிகளும்..... அவை கண்டு பிடிக்கப்படுவதற்கு முன்னரும் இருந்தன, நாம் அவற்றை மறந்தாலும் இருக்கும் என்று எழுதுகிறார் சுவாமி விவேகானந்தர், ரிஷிகள் அந்த விதிகளை வெளிப்படுத்தினார்கள், அவ்வளவுதான்.

அவ்வாறு ரிஷிகள் வெளிப்படுத்திய அந்த உண்மைகள் பின்னாளில் வியாச முனிவரால் நான்காகத் தொகுக்கப்பட்டன.

அவை ரிக், யஜுர், சாம, அதர்வண வேதங்கள். ஒவ்வொரு வேதமும் மூன்று முக்கியப் பிரிவாக பிரிக்கப்படுகின்றன.

அவை சம்ஹிதை (பல்வேறு தேவர்களிடம் பிரார்த்தனைகள்) பிராம்மணம் (யாக விவரங்கள்) ஆரண்யகம் (உபநிஷதங்கள்; அறுதி உண்மையைப் பற்றிய ஆராய்ச்சி.)
உபநிஷதங்கள், பிரம்ம சூத்திரம், ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை மூன்றும்
ப்ரஸ்தான த்ரயம் என்று வழங்கப்படுகின்றன.

அறுதிப் பிரமாணமாக அமைந்த மூன்று நூல்கள் என்பது இதன் பொருள்.

வேதகாலச் சிந்தனையின் மணிமகுடமாகத் திகழ்பவை உபநிஷதங்கள். அறுதி உண்மையைப் பற்றிய ஆராய்ச்சியில் மனித மனத்தால் தொடக்கூடிய எல்லையை உபநிஷதங்கள் தொட்டுவிட்டன என்றே உலகின் சிந்தனையாளர்கள் கருதுகின்றனர்.

உபநிஷதங்கள் பல. அவற்றுள் 108 பொதுவாக கணக்கில் கொள்ளப்படுகின்றன. அவற்றில் பதினான்கு உபநிஷதங்கள் முக்கியமானவையாகக் கருதப்படுகின்றன.

அவை ஈச, கேன, கட, ப்ரச்ன, முண்டக, மாண்டூக்ய, ஐதரேய, தைத்திரீய, சாந்தோக்ய, பிருஹதாரண்யக, சுவேதாஸ்வதர, கவுசீதகி, மஹாநாராயண, மைத்ராயணி உபநிஷதங்கள் ஆகும்.

இவற்றுள் முதல் பத்து உபநிஷதங்களுக்கு ஸ்ரீசங்கரர் விளக்கவுரை எழுதியுள்ளார், 14 உபநிஷதங்களும் கீழ்க்கண்ட பட்டியலின்படி நான்கு வேதங்களில் அமைந்துள்ளன.

வேதம் - உபநிஷதங்கள்
**********************************

ரிக் வேதத்தில் - ஐதரேய, கௌசீதகி உபநிஷதங்கள்,

யஜுர் வேதத்தில் - ஈச, கட, தைத்திரீய, பிருஹதாரண்யக, சுவேதாஸ்வதர, மைத்ராயணீ, மஹாநாராயண உபநிஷதங்கள்,
சாம வேதத்தில் - கேன, சாந்தோக்கிய உபநிஷதங்கள்,

அதர்வண வேதத்தில் - ப்ரச்ன, முண்டக, மாண்டூக்ய உபநிஷதங்கள் உள்ளன.

யஜுர் வேதத்தில் சுக்ல யஜுர் தேவம், கிருஷ்ண யஜுர் வேதம் என்று இரண்டு பிரிவுகள் உள்ளன. கிருஷ்ண யஜுர் வேதத்தில் தைத்திரீய ஆரண்யகம் என்ற பகுதியில் கட உபநிஷதம் உள்ளது. கடர் என்ற முனிவர் இதை அருளியதால் கட உபநிஷதம் என்று வழங்கப்படுகிறது.

கட உபநிஷதத்தில் இரண்டு பகுதிகள் உள்ளன. முதற்பகுதியில் மூன்று அத்தியாயங்கள், இரண்டாம் பகுதியில் மூன்று அத்தியாயங்கள்.

இந்த ஆறு அத்தியாயங்களிலுமாக 119 மந்திரங்கள் (இன்றைய வழக்கில் மீண்டும் மீண்டும் சொல்லி, அதாவது ஜபித்து உய்வு பெறுவதற்கான ஒன்றே மந்திரம்(மனனாத் த்ராயதே இதி மந்த்ர) என்று கொள்ளப்படுகிறது. ஆனால் வேதப் பாடல்கள் அனைத்துமே மந்திரங்கள் என்றுதான் வழங்கப்படுகின்றன) உள்ளன.

பாரதத்தின் பண்டைய ஆச்சாரியர்களும் சரி, இன்றைய ஆச்சாரியர்களும் சரி கதைகள்மூலம் உயர் உண்மைகளைப் போதிப்பதில் நிகரற்று விளங்குகிறார்கள். அதற்கு முன்னோடியாகத் திகழ்பவை உபநிஷதங்கள்.

கட உபநிஷதத்திலும், உலகையே வெல்வதற்காக வாஜசிரவஸ் என்ற பணக்காரர் செய்த யாகம் மற்றும் அதைத் தொடர்ந்த நிகழ்ச்சிகளின்மூலம் உண்மை புகட்டப்படுகின்றன.

நசிகேதன் ஒரு சிறுவன், வாஜசிரவஸின் மகன். தந்தை, யாக நியதிகளைச் சரியாகக் கடைபிடிக்கவில்லை என்பதைக் கண்ட அவன் தந்தையின் தவறைச் சுட்டிக்காட்ட முற்பட்டான். அதை வாஜசிரவஸ் விரும்பாததால் அவன் எமதர்மனிடம் செல்ல நேர்ந்தது. எமதர்மனிடம் மூன்று வரங்கள் பெற்றான் அவன். மூன்று வரங்களின்மூலம் இந்த உபநிஷதத்தில் உயர் உண்மைகள் போதிக்கப்படுகின்றன.

பிறப்பும் மரணமும் வாழ்க்கையின் இரண்டு மாபெரும் புதிர்கள். பிறப்பு நம் வாழ்வில் நடந்துவிட்ட ஒன்று; அதைப்பற்றி நாம் ஒன்றும் செய்வதற்கில்லை.

மற்றொரு புதிர் மரணம். மரணம் என்றால் என்ன, அப்போது மனிதனுக்கு என்ன நடக்கிறது, அதன்பிறகு அவன் என்ன ஆகிறான் போன்ற கேள்விகளுக்கு விடை காண அன்றிலிருந்து இன்று வரை மனிதன் முயன்று கொண்டிருக்கிறான்.
சாஸ்திரங்களும் அதனைப் பல்வேறு கோணங்களில் ஆராய்ந்து விளக்கத்தான் செய்துள்ளன. ஆனாலும் மரணம் என்பது இன்றுவரை ஒரு புதிராகவே உள்ளது.

கட உபநிஷதம் தனக்கென்று ஒரு கோணத்தை எடுத்துக்கொண்டு மரணத்தை ஆராய்கிறது. மரணத்தின் போது என்ன நடக்கிறது என்பதைச் சுருக்கமாகவும் தெளிவாகவும் இந்த உபநிஷம் கூறுகிறது (2.2).

ஆனால் மரணத்தைப்பற்றி ஆராய்வதைவிட அதை வென்று அறுதி உண்மையை அடைவதே முக்கியம்; நம்மிடம் தரப்பட்டுள்ள வாழ்க்கையை உரிய முறையில் வாழ்வதே அதற்கு வழி என்று சுட்டிக் காட்டுகிறது இந்த உபநிஷதம்.

வித்யைகள்: 
***************

மனிதன், உலகம், இறைவன் என்பவை மூன்று அடிப்படை உண்மைகள். உபநிஷதங்கள் இந்த மூன்றையும், இவற்றிக்கு இடையே நிலவுகின்ற தொடர்பையும் ஆராய்கின்றன.

அறுதி உண்மையாகிய இறைவனை ஒவ்வொரு மனிதனும், ஒவ்வோர் உயிரும் சென்று அடைவதே வாழ்க்கையின் லட்சியம், அதற்கான களமே உலகம். உலகம் தருகின்ற அனுபவங்களைப் பாடமாகக் கொண்டு, உலகில் வாழ்ந்தபடியே அந்த லட்சியத்தை அடையுமாறு உபநிஷதங்கள் வலியுறுத்துகின்றன.

இதற்கு ஒவ்வோர் உபநிஷதங்களும் தங்களுக்கென்று சில குறிப்பிட்ட பாதைகளைக் காட்டுகின்றன. இவை வித்யை எனப்படுகின்றன.

வித்யைகள் எண்ணற்றவை. ஆனால் தற்போது சுமார் 35 வித்யைகள். இந்த 14 முக்கிய உபநிஷதங்களில் அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன. காலங்கள் பல கடந்து விட்டதாலும், வேறு பல காரணங்களாலும் இந்த வித்யைகளின் செயல்முறையோ சரியான பொருளோ நமக்கு தெரியாமல் போய் விட்டது.

கட உபநிஷதத்தில் இரண்டு வித்யைகள் கூறப்பட்டுள்ளன.

1.   நசிகேத வித்யை (1.1.14 மற்றும் 1.3.2)

2.   அங்குஷ்ட்ட மாத்ர வித்யை (2.1.12 மற்றும் 2.3.17).

இந்த இரண்டு வித்யைகளும் இரண்டு படிகள் போல் அமைந்து, இறைவனை உணர்வதற்கான, மரணத்தை வெல்வதற்கான ஒரு பாதையாக விளங்கியிருக்க வேண்டும் என்று ஊகிக்கலாம்.

ஈசாவாஸ்ய உபநிஷதம்


ஈசாவாஸ்ய உபநிஷதம்

 ஈசாவாஸ்யம் இதஹம் ஸ்ர்வம் என்ற மந்திரத்துடன் ஆரம்பிப்பதால் இது ஈசாவாஸ்ய உப நிஷதம் என்ற பெயர் பெற்றது.

இது 18 மந்திரங்களே உள்ள சிறிய உபநிஷதம்.

யஜீர் வேதத்தில் கிருஷ்ண யஜீர் வேதம், சுக்ல யஜீர் வேதம் என்று இரண்டு பிரிவுகள் உள்ளன. சுக்ல யஜீர் வேதத்தில் வாஜஸனேய சம்ஹிதையில் அமந்துள்ளது இந்த உபநிஷதம்.

இந்த சம்ஹிதையில் 40 அத்தியாயங்களில் கடைசி அத்தியாயம் இது. தத்யங் அதர்வணர் என்ற முனிவர் தனது மகனுக்கு இதனை உபதேசித்தார்.

அவன் ஆசைகள் அற்றவனாகவும் முக்தியில் தீவிர நாட்டம் கொண்டவனாகவும் இருந்ததால் அந்த முனிவர் அவனுக்கு இந்த உபநிஷதத்தை உபதேசித்தார்.

ஒளிக்கு அப்பாலுள்ள ஒன்றைத் தேடும் முயற்சியையும், ஒளிக்கு அப்பால் என்ன உள்ளது என்பதனையும் ஈச வித்யை என்று இந்த உபநிஷதம் கூறுவதே இந்த ஈசாவாஸ்ய உபநிஷத்தின் மைய கருத்து ஆகும்.

உபநிஷதங்கள் ரிஷிகளின் அனுபவ உண்மைகள். வெறும் படிப்பறிவு கொண்டோ, சம்ஸ்கிருதப் புலமை கொண்டோ அவற்றின் உண்மையான பொருளை அறிந்து கொள்வது என்பது சாத்தியம் அல்ல.

உண்மையான சாதனை என்பது மனத்தூய்மையுடன் நாம் இறைவனை நோக்கி முன்னேற முன்னேற இவற்றின் உட்பொருள் நமக்கு புரியும், மேலும் ஆழமாக இந்த மந்திரங்களின் பொருளை சிந்தித்து ஆன்மீக சாதனைகளில் ஈடுபட்டால்தான் உப நிஷதங்களை உண்மையாகப் புரிந்து கொள்ள முடியும்.

இந்த உலகம் ஈஸ்வரானால் வியாபிக்கப்பட்டுள்ளது (ஈசாவாஸ்யம் இதம் ஸ்ர்வம்) என்று இந்த உபநிஷதம் துவங்குவதிலிருந்து ஈஸ்வரனுடைய ஸ்வரூபம் விளக்கப்படுகின்றது.

ஈஸ்வரன் இந்த உலகத்திற்கு நிமித்த காரணமாகவும் உபாதான காரணமாகவும் இருப்பதினால் உண்மையில் இந்த உலகமே ஈஸ்வரனாக இருக்கின்றது.
ஆகவேதான், ஈஸ்வரனால் இந்த உலகமே வியாபிக்கப்பட்டுள்ளது என்ற வாக்கியத்திலிருந்து ஈஸ்வரனுடைய தன்மை அறியப்படவேண்டும், அதாவது இந்த உலகத்தை உலகம் என்ற எண்ணத்தினை நீக்கி, ஈஸ்வரன் என்ற எண்ணத்தினை வைக்கவேண்டும் என்று பொருள் சொல்லப்படுகின்றது.

இவ்விதம் ஈஸ்வரனைப்பற்றிய ஞானத்தை கொடுத்து, தியாகத்தினால் உன்னை காப்பாற்றிக்கொள் என்றும், மற்றவர் பொருளுக்கு ஆசைப்படாதே! என்றும் இந்த உபநிஷதம் அறிவுறுத்துகிறது.

உண்மையில் ஈஸ்வரனாகவே எல்லாமாக இருக்கிறது. ஒரு மாடு தன்னைக் கண்ணாடியில் பார்த்துவிட்டு, இன்னொரு மாடு இருப்பதாக நினைத்து அதை முட்டப் போகிறது.

ஒரு மனிதன் தன் பிரதி பிம்பத்தைப் பார்க்கிறான். இன்னொரு மனிதன் இருக்கிறான் என்று அவன் நினைக்கிறானா?. இரண்டும் ஒரே பொருள் என்று நினைத்து அவன் சாந்தமாக இருக்கிறான். இப்படியாக நாம் பார்க்கிற அனைத்துமே ஒன்றுதான்.

இரண்டாவது என்று எண்ணினால்தான் ஆசை வரும். ஆசை வருவதினால் கோபம் வருகிறது. கோபம் வருவதினால் பாவங்களைச் செய்கிறோம். அதனால் ஜன்மம் உண்டாகிறது. எல்லாம் ஒன்று என்ற ஞானம் நமக்கு வந்துவிட்டால், வேறு பொருள் இல்லாததனாலே ஆசை இல்லை. பாவம் இல்லை. காரியம் இல்லை. ஜனனம் இல்லை. துன்பமும் இல்லை.

யாரால் இந்த ஞானத்திற்கு வருவதற்கும், தியாகத்திற்கும் தயாராக முடியவில்லையோ, அவர்கள் கர்மயோகப்படி வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளப்படும்பொழுது, கர்மமானது அவர்களை பந்தப்படுத்துவதற்கு பதிலாக தகுதிப்படுத்துகிறது.

இவ்வாறு ஞான யோகத்தினையும் கர்ம யோகத்தினையும் கூறியபின் அறியாமையில் இருப்பவர்களுடைய நிலை பேசப்படுகின்றது.

அஞ்ஞானிகள் பிறந்து பிறந்து இறப்பதினால் அவர்கள் தங்களை தாங்களே அழித்துக்கொள்ள விரும்புகிறார்கள்.

பரப்பிரம்ஹ தத்துவமானது பிரம்மத்தில் ஸ்தூல, ஸூஷ்ம, காரண சரீரங்களும் அவற்றின் தன்மைகளும் ஏற்றிவைக்கப்பட்டு, பிறகு உண்மையில் இவைகள் அனைத்தும் அற்றதாக பரப்பிரஹ்ம தத்துவம் விளக்கப்படுகின்றது.

மெய்பொருளைப் பற்றிய ஞானத்தை அடைந்தவன், தன்னையும் மற்ற உயிரினங்களையும் எவ்விதம் பார்க்கிறான் என்ற ஞானியின் பார்வை கூறப்பட்டு, அவ்வித ஞானத்தின் பலனும் பேசப்படுகிறது.

மேலும் உடல்களும் அதன் தன்மையும் அற்றது ஆத்ம தத்துவம் என்று விளக்கப்படுகிறது. ஈசாவாஸ்ய உபநிஷத மந்திரங்கள் எந்த யாக யக்ஞங்களிலும் எந்த கர்மாக்களிலும் பயன்படுத்தும் வழக்கம் இல்லை.

இவ்வுபநிஷத் ஆத்மாவின் (நம் சுயவடிவைப்பற்றிய) உண்மைநிலையை உணர்த்துவதே அதற்க்குக் காரணம்.

ஆதிஷங்கர பகவத்பாதர் ஈசாவாஸ்ய உபநிஷத்தின் விளக்கவுரையில் துவக்கத்திலேயே ஆத்மாவின் தன்மைகள் என்ன என்பதை பற்றி மிக அற்புதமாக நம் சுயநிலையை எடுத்துக்கூறியுள்ளார்.

"ஆத்மா பரிசுத்தமானது, பாவத்தால் தீண்டப்படாதது, ஒன்றாக இருக்கும் தன்மையுடையது, என்றும் உள்ளது, சரீரசம்பந்தம் அற்றது. எங்கும் நீக்கமற நிறைந்திருப்பது.

இவ்வாறுள்ள பிரம்மநிலையைப் பற்றியே இந்த உபநிஷதம் கூறப்போகின்றது.

ஓம் தத் சத்!

ஐதரேய உபநிஷதம்


ஐதரேய உபநிஷதம்
============================


மிஞ்சும் அதிசயம்!
--------------------

புறவுலகில் பல அதிசயங்களைக் காண்கிறோம். இவற்றுள் இயற்கை உருவாக்கிய அதிசயங்கள் சில, மனிதன் உருவாக்கிய அதிசயங்கள் சில. இதிலேயே நாம்சிந்தித்துப் பார்த்தால் ஒரு விஷயம் புரியும்!

மனிதன் உருவாக்கிய அதிசயங்கள் எத்தனைதான் இருந்தாலுமே கூட இயற்கையின் அதிசயங்களுக்கு முன்னால் அவை ஒன்றுமேயல்ல என்பதுதான் அது.

இயற்கையில் உள்ள ஜீவராசிகளில் பலப்பல அதிசயங்கள் உள்ளன. பச்சோந்தியின் உடல் நிறம் அது இருக்குமிடத்துக்கு ஏற்ப மாறுவது ஒரு அதிசயம்!

சில செடிகளுடைய கொடிகள் அபாயகரமாக அருகில் செல்லும் விலங்குகளைக் கவர்ந்திழுத்து சுற்றிப் பின் அவற்றை உணவாகக் கொள்வது.


சில மலர்கள் குரங்கு, மனிதன், பூச்சிகள் போன்ற உருவ அமைப்பில் காணப்படுகின்ற அதிசயம்! ஆந்தைகளின் கண்கள் இருட்டில் தெரிவது. வௌவால்களுக்கு கண்களே இன்றி அவை புறஊதாக் கதிர்களின் மூலம் வேகமாக எதிரில் தெரியும் இடர்களை தவிர்த்துப் பறப்பது போன்ற அதிசயங்கள் இப்படிப் பல பல உள்ளன.

இவையனைத்தையும் மிஞ்சுகிற அதிசயம் ஒன்று உள்ளது.

அது மனித உடலில் நிகழ்கிறது. அதுவே உயிர் உருவாக்குதல், கருத்தரிப்பது முதல் உயிர் வளர்ந்து வெளியே வருவது வரை நடைபெறுகின்ற நிகழ்ச்சிகள் விந்தையிலும் விந்தையானவை.
ஐதரேய உபநிஷதம் இந்த அதிசயத்தை ஆராய்கிறது.

4 அத்தியாயங்களைக் கொண்ட இந்த உபநிஷதத்தின் ஒரு பகுதி இதனை விவரிக்கிறது.

மற்ற பகுதிகள் பிற உபநிஷதங்களைப் போல் உலகம், ஆன்மா, இறைவன் போன்ற கருத்துக்களைக் கூறுகிறது.

இந்தப் பதிவுகள் இந்த உபநிஷதம் குறித்த அற்புதமான விளக்க உரை நூலை எழுதிய ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணா மடத்தை சேர்ந்த சுவாமி ஆசுதோஷானந்தர் அவர்களின் நூலில் இருந்து தொகுத்து எழுதப்பட்டவை.
இந்த பதிவுகளின் முழுப் புகழும் சுவாமிஜி அவர்களையே சாரும்.

ஏதோ ஓரிரு இடங்களில் அடியேனின் சிந்தையில் தோன்றும் கருத்துக்களைக் கூறியுள்ளேன் அவ்வளவே!!

இந்த நூலில் வரும் மனித உயிர் ஜனிப்பது வளர்வது போல விஷயங்களைப் பற்றிய வர்ணனைகள் நமக்குப் பல விஷயங்களைப் புரிய வைக்கும்.

இன்னமும் அந்தக் காலத்தில் வரும் புராணக் கதைகளில் அபிமன்யு தாயின் வயிற்றில் இருந்து கொண்டு சக்ர வியூகத்தை உடைப்பது குறித்த பாடத்தை கண்ணனிடமிருந்து கேட்டான்.

பிரகலாதன் ஹரிபக்தியை நாரதர் தன்னுடைய தாயிடம் ஹரிநாம மகிமை குறித்து எடுத்துரைக்கையில் தாயின் வயிற்றில் இருந்து கொண்டே கேட்டான் என்பது போல விஷயங்களைப் படித்திருப்போம்.

இன்றைய மருத்துவ உலகம் கர்ப்பிணிப் பெண்களின் உடல் நலத்தைப் பேணும் அதே நேரம் அவர்களின் மன நலத்தையும் சரிவரப் பேண வேண்டும் என்று வலியுறுத்துவது இது போலக் காரணங்களை முன்னிட்டுதான்.

கர்ப்பிணிப் பெண்களின் ஒவ்வொரு நேர்மறை உணர்வுக்கும் அதே போல எதிர்மறை உணர்வுக்கும் கருவிலுள்ள சிசுவுக்கும் அதே போலத் தாக்கங்கள் உண்டாகும் என்பது தெளிவு!!

இந்த உபநிஷதமும் நமக்கு பல விஷயங்களில் நல்ல ஞானத்தைத் தரும் என்பதில் ஐயமில்லை!

ஓம் தத் சத்!

புதிய பதிவுகள்

ஈசாவாஸ்ய உபநிஷதம் [வகுப்பு - 4]

ஒலிப்பேழைகள்