புதன், 22 டிசம்பர், 2021

உள்ளம் உறங்காது!

 உள்ளம் உறங்காது!


புத்தகம் இங்கு உள்ளது  👈

மனம் என்பது மனிதனை மகத்தானவனாக மாற்றக் கூடிய மகோன்னத உயிர் சக்தியின் வெளிப்பாடு என்பதினால், உயிருள்ள உடலைக்கொண்ட மனிதன் தனக்குக் கிடைத்த மகத்தான மனதைக்கொண்டு, அதில் ஏற்றி வைத்துக் கொண்ட ஏராளமான எண்ணங்களை பரிசீலித்துப் பார்த்து, அதன் நன்மை - தீமைகள் என்ற இருமைகளை பகுத்தறிகின்ற பொழுதுதான், அவன் மனிதன் என்பதில் இருந்து புனிதன் என்பவனாக உயருகிறான்.

ஞாயிறு, 19 டிசம்பர், 2021

அன்பே சிவம்

 அன்பே சிவம்!


புத்தகம் இங்கு உள்ளது  👈

சிவம் என்னும் சொல்லுக்கு நன்மை என்று பொருள்..! 

எங்கும் நன்மை! எதிலும் நன்மை! உள்ளது. 

அதையே எங்கும் சிவம்…! எதிலும் சிவம்…! என்கிறார்கள்..! ஆக அனைத்து உயிர்களிடமும் நன்மையைக் கண்டு, அன்பு செலுத்துவதே சிவ மயமாதல் எனலாம். 

அதனால்தான் பேச்சு வழக்கில் கூறப்படும் வார்த்தை நன்மை உண்டாகட்டும் எனக் கூறவேண்டுமானால், சிவ சிவா என கூறுவது இயல்பு. 

சிவம் என்பதில், சி-சிகாரம் + வ-வகாரம் + ம்-மகாரம் என்ற மூன்று எழுத்துக்களில் சிகாரம் என்றால் - அறிவு என்றும், வகாரம் என்றால் - மனது என்றும், மகாரம் என்றால் - ஆற்றல் அல்லது மாயை என்றும் பொருள்படும். 

அதில், முதல் எழுத்தாகிய சி என்ற அறிவை கொண்டு, என்ற மனதில் குடிகொண்டுள்ள ம் என்ற மாயையை அறிந்து, அதன் வாயிலாக சிவத்தை அறிவதே இங்கு சிவ மயமாதல் எனப்படும்.

புதன், 15 டிசம்பர், 2021

காரண சரீரம்

காரண சரீரம்!
==========
(விளக்கம்)
^^^^^^^^^
இந்த 'நான்' எங்கிருந்து அல்லது எதிலிருந்து தோன்றுகிறது?
என்பதை சற்று ஆழமாக ஆராய்ந்தால், அந்த “நான்” என்ற உணர்வும் அந்த காரண சரீரத்திடமிருந்தே உண்டாகிறது. ஆனால், இதிலிருந்து வெளிப்படுகின்ற “நான்” தனித்துவமான தன்னுடைய ‘நான்’ என்று மனம் நினைத்துக் கொள்வதால், அது, மனம், புத்தி, சித்தம் மற்றும் அஹங்காரம் என்ற அடுத்தடுத்த பரிமாணத்தில் சிக்கிக் கொள்கிறது.
இந்த சிக்கலின் காரணமாக ஈஸ்வரனின் காரணத்தேகத்தை தனித்த தன்னுடைய தேகமாகக் கருதிக் கொள்கிறது. ஆனால், உண்மையில் காரணத் தேகம் என்ற ஒன்று, பிரபஞ்ச மனமாகிய “ஈஸ்வரன்” என்பதினால், அதை ‘மாயை’ என்றே சாஸ்திரம் அழைக்கிறது.
அதாவது, ‘மா’ என்றால் ஒடுங்குதல் என்றும், ‘யா’ என்றால் விரிதல் என்றும் பொருள்.
ஆக, இந்த மனம் விரிந்து உலகம் தோன்றுவதற்கும், ஒடுங்கி உலகம் மறைவதற்கும் இந்த காரண சரீரம் என்ற மாயையே காரணம் ஆகும்.
பொதுவாக, மாயை எனும் சொல்லே உலகம் தன்னிலிருந்து தோன்றுவதற்கும், தன்னில் வந்து ஒடுங்குவதற்கும் அடிப்படைத் தத்துவம் ஆகும். அதாவது, இல்லாததை இருப்பதாகக் காட்டி மனதை மயக்குவது “மாயை” எனலாம்.
அப்படிப்பட்ட இந்த காரண சரீரத்தை நிலையானதா?, நிலையற்றதா? என அறிய முடியாததாக இருப்பதினாலும், அதில் புதைந்துள்ள அறியாமைகள் வெளிப்படாத நிலையில் அது விதை (பீஜம்) வடிவாக உள்ள நிலையைத்தான் 'அவ்யக்தம்' என்று சாஸ்திரம் அழைக்கிறது.
அதாவது, காரண சரீரம் வெளிப்படாத நிலையில் அவ்யக்தமாக இருக்கின்றது.
இதுதான் நாம் ஆழ்ந்து உறங்குபோது நிகழ்கிறது.
அதாவது, நாம் உறங்கும்போது, நம்முடைய மனம் மற்றும் உடல் அந்த காரண சரீரத்தில் ஒடுங்கி விடுகிறது. அதாவது, நம்முடைய விழிப்பு நிலையில், இந்த ஸ்தூல சரீரத்தினால், நாம் பெற்ற அனுபவங்கள்யாவும் ஒரு விதையாக, அதாவது, வெளிப்படாமல் அவ்யக்தமாக ஒடுங்குகின்றன.
அதுப்போன்றே, கனவு நிலையில் சூக்கும சரீரத்தினால், நாம் பெற்ற அனுபவங்கள் யாவும் ஒரு விதைப்போன்று அவ்யக்தமாக ஒடுங்குகின்றன. இவ்வாறு ஒடுங்கும் இடமே காரண சரீரம் ஆகும்.
நன்றி! 🙏

 

சனி, 11 டிசம்பர், 2021

ஆடு - சிங்கம் (சிறு கதை)

ஆடு! - சிங்கம்! (சிறு கதை)
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^


கதையில் வரும் இளம் சிங்கம், மூத்த சிங்கத்தைக் கண்டவுடன் “நான் உன்னைப் போன்று சிங்கமாக ஆவதற்கு ஏதாவது வழி இருக்கிறதா!...? என்று கேட்டால்....
அதற்கு அந்த மூத்த சிங்கமும் வேடிக்கையாக நீ யோகா பழக வேண்டும், தலைகீழாக நிற்க வேண்டும், நாள்தோறும் பூசைகள் செய்ய வேண்டும், அத்துடன் அனுதினமும் மூச்சு பயிற்சிகளை விடாமல் மேற்கொள்ள வேண்டும், உண்ணா நோன்பு கடைப்பிடிக்க வேண்டும், புண்ணியக் காரியங்கள் செய்ய வேண்டும், அத்துடன், அனைத்தையும் துறந்த துறவியாக வேண்டும்…. முக்கியமாக முடிந்த போதெல்லாம், “நான் சிங்கம்”, “நான் சிங்கம்” என்று ஓயாமல் ஜெபம் செய்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்றெல்லாம் கூறுவதாக வைத்துக்கொள்வோம்.
அந்த இளம் சிங்கமும் இவைகளையெல்லாம் உண்மையெனக் கடைபிடித்துக் கொண்டிருந்தால், அவைகள் எல்லாம் வீண் முயற்சியாகிவிடும்.
ஏனெனில், அந்த இளம் சிங்கம் ஏற்கனவே சிங்கம்தான்.
ஆகவே, தன்னை அறிய வேண்டுமானால், இங்கு விழிப்புதான் வேண்டுமே தவிர….!
வீணான பயிற்சிகள் எதுவும் வேண்டியதில்லை!.
நன்றி! 🙏

 

ப்ரஹ்மம் - மாயை


பிரம்மமே இந்த பிரபஞ்சமாக அல்லது இயற்கையாக நம்மால் உணரப்படுகிறது. அதன்மீது பகவான் ஸ்ரீசங்கரர் தன் விளக்கத்தை வெளிப்படுத்தியதுதான் பாம்பு - கயிறு மற்றும் திருக் - திருஷ்யம் போன்ற அத்வைத தரிசனம் ஆகும்.
இதிலே, ஆதி வேதாந்தம் ஒன்றேயான பிரம்மத்தின் துவக்கம் மற்றும் விரிவு போன்ற நிலைகளை இந்த பிரபஞ்சமாக ஏற்றுக் கொண்டது. அதிலே, பிரம்மம் வேறு, பிரபஞ்சம் வேறு என்றாலும், அந்த பிரபஞ்சத்தின் மூலக் காரணம் இந்த பிரம்மம்தான் என்றது.
ஆனால், பகவான் ஸ்ரீசங்கரர் கூறும் அத்வைதமோ பிரம்மம் மட்டுமே உள்ளது என்றும், அதை பிரபஞ்சமாக எண்ணி மயங்குவது ஜீவாத்மாவின் அவித்தை அல்லது அறியாமையினால்தான் என்றும் கூறப்படுகிறது. அதிலே, அந்த அறியாமையை நாம் அறிந்ததுமே உண்மை மாறிவிடுகிறது.
ஆக, நாம் அறிந்தது நம்மில்தான் நிலையாக உள்ளது. என்பது இவரது சித்தாந்தம்.
ஆதிசங்கரரின் கயிறும், பாம்பும் பற்றிய நியாயககருத்து கூறவருவது என்னவெனில், ஒரு கயிறு பாம்பாகத் தெரியும் வரை, அது பாம்பாகவே உணரப்படுகிறது.
அவ்வாறு பாம்பாக உணரும் போது, அந்த கயிறானது உண்மையில் பாம்பாகவே உள்ளது.
அதாவது, அது பாம்பாக உள்ளதிலிருந்து சற்றும் மாறவே இல்லை.
ஆனால், அதன்மீது வெளிச்சம் பட்டவுடன் அப்படியே தலைகீழாக மாறி, இதுவரை பாம்பாகத் தெரிந்தது, தற்போது கயிறாகத் தெரிகிறது...!
அதாவது, இரண்டுமே ஒன்றுதான் என்பதற்கு இதைவிட வேறு ஆதாரம் என்ன உள்ளது....? எனவே அந்த பாம்பிற்கு ஆதாரமாக கயிறு மட்டுமே அங்கு இருந்தது என்கிறார்.
இதுப்போன்றே, ப்ரஹ்மம் ஒன்று மட்டும்தான் உள்ளது, அதன் வாயிலாக வெளிப்பட்டதுதான் இந்த மாயை என்ற பிரபஞ்சம் என்பதை ஞானம் என்ற வெளிச்சம் வந்தால் மட்டுமே ஒருவன் தன்னை உணர்ந்த உயர்ந்த நிலைக்கு வரமுடியும்.
நன்றி!

வெள்ளி, 10 டிசம்பர், 2021

திருக் - திருஷ்ய விவேகம்!


புத்தகம்  👈

 திருக் - திருஷ்ய விவேகம்!

========================

கயிற்றை பாம்பு என்று நினைத்துக் கொண்டிருக்கின்ற அறியாமை அகன்றால், அது பாம்பு அல்ல கயிறுதான் என்று உணருவதுபோல, மாயை என்பதை அறிந்தால் ப்ரஹ்மமே நித்தியம், அதுவே சத்தியம் என்பதையும், அந்த ப்ரஹ்மமே நான் என்பதையும் உணரலாம் என்பதே தத்துவ தரிசனம். 

ஆக, பாம்பாகத் தெரியும் கயிறை உணர அறிவும், விழிப்புணர்வும் அவசியம். அவ்வாறே, இந்த உலகமாகத் தெரியும் ப்ரஹ்மத்தை உணர ஞானம்” அவசியம். அந்த ஞானத்தின் மூலம் நித்தியமான சத்தியத்தை உணரலாம் என்கிறது அத்வைதம். 

சரி!, இந்த மாயை எப்படி வந்தது? எப்போது வந்தது? ஏன் வந்தது? 

இந்த மாயை என்பது பற்றிப் பலரும் பலவிதமாகக் கூறுவதற்குக் காரணம், அவர்கள் எல்லோருமே பெரும்பாலும் எதிர்மறையாகவே பொருள் எடுத்துக் கொள்கின்றனர். 

மித்யா அல்லது மாயை என்பது அறியாமை என்றும்நிலையாமையை நிலைத்தவை எனக் கொள்ளும் மயக்கம் என்றும், அந்த மாயையிலிருந்து விடுபட்டால்தான் பிரம்மத்தை அறிதல் சாத்தியம் என்றும், மேலும், அந்த மாயை என்பதே துறக்கப்பட வேண்டிய ஒன்று என்பது போல, எல்லாமே ஏற்றி எண்ணங்களாக உள்ளன. 

இந்த குழப்பம் மற்றும் ஏற்றிவைக்கப்பட்ட எண்ணங்கள் மூலம் இந்த மாயையைக் கண்டு மனம் மயங்குகின்றனர், அத்துடன் அந்த மாயைக் கண்டு அஞ்சுகின்றனர். 

ஆனால், அரிதான உண்மை ஒன்று உண்டு. 

அது, அந்த மாயையே ப்ரஹ்மத்தை அறிவதற்கான திறவுகோல் என்றால் உங்களால் ஏற்றுக் கொள்ள முடிகிறதா...?

ஆம்! அதைப் பற்றி அறிய ஆவல் உண்டாகுமானால், இந்த நூலைப் படித்துப் ப்யன் பெறலாம்.


நன்றி! 👀

புதிய பதிவுகள்

ஈசாவாஸ்ய உபநிஷதம் [வகுப்பு - 4]

ஒலிப்பேழைகள்