இந்த உடல் என்ற தேரில் ஒருவன் (ஆன்மா) பயணம் செய்கிறான். அந்த தேரை சரியாகச் செலுத்த தேரோட்டி (புத்தி) என்ற ஒருவனும் தேவைப்படுகின்றான். மேலும், அந்த தேரில் பூட்டப்பட்ட குதிரைகளை (ஐம்புலன்கள்) சரியாகக் கையாளக்கூடிய கடிவாளம் (மனம்) என்பதையும், அந்த தேரோட்டி தன் கையில் பிடித்திருக்கின்றான். அந்த கடிவாளத்தைக் கொண்டுதான், தேரோட்டி தேரை சரியாக இயக்கமுடியும்.
ஆம்! அந்த கடிவாளம்தான் மனம்.
அந்த தேரோட்டியாகிய புத்தி, தேரை (உடலை) சரியாக செலுத்த வேண்டியதினால், அந்த ஐந்துக் குதிரைகளின் (புலன்களின்) கடிவாளத்தைக் (மனதை) கண்டிப்பாக பிடித்திருக்க வேண்டும். பிடியை விடும்போது, குதிரைகள் சுதந்திரமாக ஓடும்.
ஆகவே, உடல் என்ற தேரிலே, ஐந்து புலன்கள் என்ற குதிரைகள் (ஐம்புலன்கள்) அந்த தேரை இழுக்கின்றன. அந்த தேர் (உடல்) செல்லும் பாதைகள் (உலகியல் விஷய சுகங்கள்) பலவாறாக உள்ளன.
ஆகவே, உடல் என்ற தேர்ப்பயணம் சரியாக இருக்க வேண்டுமானால், அந்தக் கடிவாளம் (மனம்) சரியாகக் கையாளப்பட வேண்டும். கடிவாளம் (மனம்) முறையாகக் கையாளப்படவில்லை எனில், அந்த குதிரைகள் (புலன்கள்) கட்டுப்பாடு இழந்து, கண்டபடி தடம் மாறிப்போய், அந்த தேரை (உடலை) படுகுழியில் தள்ளவும் வாய்ப்புகள் உள்ளது.
ஆகவே, நம் ‘உடல்’ என்ற தேர், ‘புத்தி’ என்ற தேரோட்டியின் கையில் உள்ளது. அந்த புத்தி என்ற தேரோட்டியோ, ‘ஐம்புலன்கள்’ என்ற குதிரைகளைக் கொண்டுதான் தேரை இயக்குகின்றான். ஆனால், அந்த குதிரைகளோ (ஐம்புலன்கள்) ‘மனம்’ என்ற கடிவாளம் கொண்டுதான் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன.
ஆகவே, ஐம்புலன்கள் என்ற குதிரைகள் சரியாக ஓட வேண்டுமானால், அவைகள் கட்டப்பட்டுள்ள மனம் என்ற கடிவாளத்தை, புத்தி என்ற தேரோட்டி சரியாகக் கையாள வேண்டும். அப்போது மட்டுமே, ஆன்மா என்ற அந்த தேரின் (உடலின்) உரிமையாளன் ஊர் போய் சேர முடியும்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக